موسسه خیریه خادمین کتیج_حامی کودکان و مدرسه سازی در سیستان و بلوچستان

فریاد محرومیت بلوچستان

بلوچستان از جهات مختلف با کمبودها و کاستی‌های مختلفی در زمینه‌ها و حوزه‌های مختلف مواجه است، و چندمدتیست که این فریاد محرومیت بسیار بلند گردیده اما تاکنون گوش شنوایی برای آن یافت نگردیده است.
در سفری که به برخی روستاهای جنوب غربی سیستان و بلوچستان، از روستاهای شهرستان فنوج و شهرستان دلگان در این استان داشتیم میزان محرومیت منطقه به خوبی نمایان بود، از روستاهایی با بیش از ۲۰ دانش‌آموز در مناطق صعب‌العبور و کوهستانی که فاقد مدرسه بودند و روستاهایی که کمبود آب مواجه بوده و هستند تا روستایی بی‌بهره از ابتدایی‌ترین امکانات و ملزومات زندگی.

کمبود آب در این مناطق باتوجه به بارندگی‌های اخیر و پرآب شدن مسیل‌ها و رودخانه‌ها مسئله‌ایست که نشان از عدم رسیدگی و مدیریت مسئولین امر در این زمینه را ‌می‌باشد در غیر اینصورت باتوجه به اینکه تاکنون چیزی کمتر از دو ماه از بارندگی‌ها گذشته است این کمبود که باتوجه به سخنان اهالی از مدتهاست با آن درست و پنجه نرم می‌کنند عجب به نظر می‌رسد، البته باید یادآور شد که کشور به طورکلی از نظر منابع آبی و آب قابل استفاده با کمبود مواجه بوده و می‌باشد که باتوجه به بارندگی‌های اخیر این مسئله تاحدودی میتوانست مرتفع‌تر گردد که متاسفانه با سوء مدیریت می‌تواند مسئله را بیش از پیش بغرنج نموده و بجای درمان مسئله درد بیشتری را به هموطنان تحمیل نماید.

موضوع اصلی در این سفر موضوع جاده‌های بین‌روستایی و شهری در این مناطق می‌باشد باتوجه به آنکه موضوع حوادث جاده‌ای از مرگبارترین حوداث در کشورمان بوده وهرساله هزاران تن را به کام مرگ می‌کشاند موضوع مهم تلقی می‌گردد اما باید گفت که در این مناطق با ترافیک جاده‌ای و حوادث ناشی از تصادفات بخصوص در مناطق روستایی مواجه نیستیم اما مسئله‌ جاده‌ها و وضعیت آنها مهمترین و بزرگترین مسئله این مناطق در این زمینه می‌باشد، که هرساله جان افرادی را گرفته و صدمات بسیاری به وسایل حمل‌ونقلی اهالی منطقه وارد می‌آورد و باتوجه به وضعیت معیشتی منطقه اینچنین خساراتی برای آنان گران تمام می‌شود.

نکته قابل توجه آن است که پس از بارندگی های اخیر بخصوص در منطقه زیرمجموعه شهرستان دلگان مسیرهای بسیاری روستاها تاکنون موج‌تراشی و تسطیع نگردیده‌اند و تخریباتی که در جاده و بخصوص در مسیر مسیلها صورت گرفته تاکنون برطرف نشده‌اند، کاری که با صرف اندک هزینه‌ای قابل اجراست، اما اینکه چرا تاکنون در این زمینه اقدامی صورت نگرفته است جای سوال دارد.

جاده‌های منتهی به روستاها در این مناطق به طورکلی برای استفاده مناسب نبوده و در بسیاری موارد سبب خطرآفرینی بسیاری برای اهالی می‌گردد، جاده‌های با پیچ و تاب بسیار، در برخی مناطق سنگلاخ و در مناطق دیگر ریگ‌زارهای بسیار که در صورت عدم توجه و آگاهی به آنها، همچون ما برای ساعت‌ها در آنها زیر نور شدید آفتاب در بیابان گرم و سوزان به دام خواهید افتاد، جاده‌هایی با موج‌هایی زیاد و غیرقابل تحمل تا خرابی‌هایی موجود در آنها بر اثر بارندگی های اخیر.

فریاد محرومیت منطقه بسیار شدید است اما اینکه کسی از مسئولین صدای محرومین این مطنقه را نمی‌شنود جای سوال بسیار دارد و نکته قابل توجه آن است که بسیاری از مدیران از همین منطقه یا متعلق به استان می‌باشند، اما بااین‌حال ابتدایی ترین مشکلات منطقه هنوز به قوت خود باقیست و متاسفانه به دلیل وجود این جاده‌های دارای پیچ و خم بسیار، سطح زندگی منطقه در حد ابتدایی‌ترین حالت خود باقی ماند به این جهت که حمل مصالح ساختمانی و … به منطقه بسیار مشکل بوده و عموماً ماشین‌آلات با حجم بار سنگین و یا زیاد ریسک حرکت در این جاده‌ها را نمی‌نمایند و از همین‌روست که اهالی روستاهای منطقه با همان مصالح ابتدایی به ساخت و ساز مشغول ‌بوده آند یعنی همان کپرها و خانه‌هایی که با خاک و شاخه نخل‌های وحشی (داز) برپاساخته اند. و این مشکل سبب گردیده که بسیاری از خیرین و مرکز نیکوکاری نیز به دلیل هزینه‌های بسیار جابجایی به ومنطقه وارد نگشته و امکان برطرف نموده چهره فقر و محرومیت از منطقه هم از طریق آنان وجود نداشته باشد.

عدم وجود جاده دسترسی مناسب سبب افت سطح زندگی بخصوص در مناطق روستایی و دور از مناطق شهری می‌باشد، عمده روستاهای این منطقه به دلیل عدم دسترسی به مسیر حمل و نقلی مناسب وضعیت زندگیشان پیشرفت چندانی نداشتد و ندارد و وقتی می‌گوییم ابتدایی ترین حالت زندگی یعنی کپری که فاقد امکانات کافی و مناسب زندگی بوده و عمده روستاهایی این منطقه از سرویس‌ههای بهداشتی و حمام بی‌بهره می‌باشند که این مسئله با رشد جمعیت در این مناطق می‌تواند معضلات بهداشتی را پدید آورد.

مسئولین مربوطه باید در وظایف خود جدی‌تر و سریع‌تر عمل نموده و در رفع غبار محرومیت از منطقه تلاش نمایند، و بخصوص به مناطق روستایی اهمیت بیشتری‌بدهند، متاسفانه فقر و محرومیت در این مناطق بیداد می‌کنند و عدم دسترسی مناسب به این مناطق سبب گردیده است که وضعیت کمافی‌سابق به قوت خود باقی باشد و این درحالیست که هرساله و در مناسبت‌های مختلف و یا گزارشات مدیران آمار تعجب آوری از رفع محرومیت‌ها و یا راه‌سازی و … به گوش میرسد اینکه این آمار و گزارشات از کدام مناطق می‌باشد که توسط  مدیران این منطقه از بلوچستان اعلام می‌گردد جای سوال دارد؟!

✍بقلم: میثم بارانی