در اوائل دهه ۶۰ خورشیدی شادروان «استاد مجتبی کاشانی»، طی چندین سفر به خراسان جنوبی با دیدن محرومیتها قرار و آرام از کف داد و با شرح این درد نزد همکاران و دوستان خود که عمدتاً از دانشجویان قدیم دانشگاه شیراز بودند از آن دوستان میخواهد برای برطرف نمودن چهره فقر و محرومیت از منطقه جنوب خراسان او را یاری کنند.
چند سفر و چندین جلسه بحث و گفتگو در این خصوص به راهی منجر شد که به همت عزیزانی چون غلامحسین شافعی، همایون حاجیخانی، عبدالله مقدم، عبدالحسین وجیه اللهی، رضا معین الساداتی و فرزین حقانی، اولین مدرسه دو کلاسه در پرویز آباد قائنات ساخته شود. بعد از ساخت این مدرسه با همراهیهای ریاست آموزش و پرورش قائن ،کارِ گروهی درقالب «جامعه یاوری فرهنگی» به راه خود ادامه میدهد و شادروان استاد مجتبی کاشانی پرچمدار این جامعه میشود، او در سمینارهای مختلف با کلام موُثّر و شعرهای دلنشین خود اهداف جامعه یاوری فرهنگی را برای شنوندگان خود تشریح میکند. بتدریج به تعداد اعضای جامعه یاوری فرهنگی اضافه میشود و گزارش عملکردها نیز بصورت فتوکپی تهیّه و بین اعضا ارائه میگردد. حضور دیگر نیکوکاران و یاوران جدید به همراه هنرمندان متعهد کشورمان روح تازهای به جامعه یاوری فرهنگی میبخشد و حجم پروژهها روز به روز چند برابر میگردد.
بنیانگذار یاوری همچنان بدنبال هدف جامعه یاوری فرهنگی که همانا از بین بردن فقر فرهنگی در کشور میباشد پرتوان و با جدیّت کوشا بود و تعداد پروژهها روز به روز بیشتر میگردید، از طرفی مدیریت دلسوز و لایق وقت آموزش و پرورش جنوب خراسان، خراسان رضوی، استان فارس و نهایتاً در هرمزگان، حضور جامعه یاوری فرهنگی را در آن مکانها نیز جلوهگر میکند. بطوریکه تا سال ۱۳۸۳ که بیماری بر وجود استاد کاشانی چیره گشت، حدود ۲۰۰ پروژه در خراسان، فارس و هرمزگان ساخته و مورد بهرهبرداری قرار گرفت. بعد از پرواز آن زنده یاد، جامعه یاوری فرهنگی با تشکلی جدید در قالب یک هیات امنای بیست نفره و هیات مدیره پنج نفره کار خود را ادامه داد و سپس اقدام به ثبت به شماره ۲۶۳۵۰ نمود.
از آنجایی که حجم پروژهها نسبت به گذشته خیلی بیشتر گردیده بود نیاز به مکانی مناسب جهت دفتر کار یاوری، هر روز بیشتر احساس میشد، با لطف خداوند و همدلی و همراهی هیات امنا و هیات مدیره و تنی چند از یاوران در سال ۱۳۸۸ محل فعلی دفتر جامعه یاوری به نام ” خانه یاوری “ خریداری گردید.
جامعه یاوری فرهنگی، مدرسهسازی را نقطه پایان ماموریت خود تلقی نمیکند،
بلکه در کنار مدرسهسازی در نقاط محروم کشور، مدرسهیاری و فعالیتهای جانبی مدرسهسازی نیز در دستور کار جامعه یاوری قرار گرفته است.
با همت این یاوران که وجه خرید خانه یاوری را فرداً تقبل نمودند بدون آنکه کوچکترین خدشهای در نیّت یاورانی که برای مدرسهسازی پول داده بودند وارد شود، همانا آرزوی دیرینه استاد مجتبی کاشانی جامه عمل پوشید. با عنایت خداوند و یاری هیات امناء و زحمات هیات مدیره تعداد پروژههای جامعه یاوری تا پایان سال 1398 از مرز 900 واحد گذشته است.
همراهی با دانشآموزان مدارس در قالب ارسال کمکهای غیر نقدی مانند: لوازمتحریر، کتابهای کمک آموزشی و آموزشی، لباس و نیز اعطای کمکهای نقدی مانند: کمک هزینه تحصیلی به دانشآموزان بی بضاعت از جمله روشهایی است که ما را به دانشآموزان مدارس ساخته شده نزدیکتر نگاه میدارد .