موسسه خیریه خادمین کتیج_حامی کودکان و مدرسه سازی در سیستان و بلوچستان

مقصد بعدی سفر که روز بعد ادامه یافت، در جهت شرق جغرافیایی شهر کتیج بود و به طرف آنها حرکت کردیم. مقصد «هیکان چنگران» بوده روستایی که دانش‌آموزان آن مدرسه‌شان یک چادر بود که آنهم اهدایی و لطف هلال احمر بود، دانش‌آموزان از دختر و پسر که سر کلاسشان بودند را با اجازه معلماشان چند دقیقه مزاحم اوقات کلاسشان شده و هدایایی خیرین محترم را تقدیماشان کرده و پس از آن به طرف مقصد بعدی یعنی«روستای هیکان» حرکت کردیم. روستایی با مدرسه‌ای مملو از دانش‌آموزانی که در مقاطع مختلف تحصیل می‌نموند، رسیدیم روستایی که بسیاری از دانش‌آموزان آن جهت ادامه تحصیلات خود نیاز به حمایت خیرین و نیکوکاران دارند اما غم‌انگیز تر از همه در این بین سوالی بود که یکی از دانش‌آموزان مطرح کرد.

مقصد بعدی سفر که روز بعد ادامه یافت، به مقصد «روستای هیکان» در جهت شرق جغرافیایی شهر کتیج بود، روستایی با مدرسه‌ای مملو از دانش‌آموزانی که بسیاری از آنان جهت ادامه تحصیلات خود نیاز به حمایت خیرین و نیکوکاران دارند اما غم‌انگیز تر از همه در این بین سوالی بود که یکی از دانش‌آموزان مطرح کرد.

هنگامی که تازه رسیده بودیم و از وسیله‌نقلیه پیاده شدیم و منتظر آمار و اعلام نیاز مسئولین مدرسه جهت اهدای لوازم بودیم در گوشه‌ای ایستاده بودم که دانش‌آموزی با دمپایی‌های پلاستکی که آن هم پاره بودند در مقابلم حاضر شد و از آنجایی که سرم پایین بود اول نگاهم به دمپایی‌هایش افتاد که واقعا توجهم را هم به خود جلب کرد، پس از آنکه سرم را بالا آوردم پسری با چهره‌ای مظلوم و با نگاهی که دنیایی حرف داشت با صدایی آهسته پرسید آقا شما کفش هم آورده‌اید و کفش هم می‌دید! سوالی ساده و واضح بود اما در آن وضعیت بسیار ناراحت کننده بود و متاسفانه جواب من هم به او «خیر» بود، که شاید بدترین و غم‌انگیزترین وضعیتی باشد که در آن قرار گرفته‌ام، دلیل نبود کفش هم ساده بود، اما دلایل سودی به حال آن دانش‌آموز نداشتند چون که آن دلایل نمی‌توانست جای پاپوش (کفش) پاهای برهنه او را بگیرد. اما بیان دلیل عدم وجود کفش و پوشاک نبود بودجه کافی جهت تهیه این اقلام بوده است، و کمک‌های که صورت گرفته بود جهت تهیه لوازم التحریر بود که آن هم کفایت کامل منطقه و نیازمندان را نداده و نمی‌دهد، چون به شخصه دانش‌آموزانی را دیده‌ام که به دلیل عدم توانایی خانواده‌هایشان در تهیه ملزومات تحصیلی و هزینه‌های تحصیل از ادامه تحصیل باز مانده و توان ادامه آن را نداشته اند بوده و هستند دانش‌آموزانی که برخی از آن‌های از مقطع ابتدایی ممکن است به دلایل مختلفی که مهم‌‍ترین آن هزینه تحصیل است مجبور به ترک تحصیل شده باشند و یا دانش‌آموزانی که در مقطع راهنمایی یا دبیرستان مجبور شده‌اند از ادامه تحصیل منصرف گردند. که این مطلب به زیان منطقه و کشور می‌تواند باشد و در آینده آثار نامطلوبی را برجای خواهد گذاشت.

پس از پایان کار در «روستای هیکان» به مقاصد بعدی از جمله «روستای کوه‌تنجیلان» و «روستای کروچ» و «روستای میخان» که به تازگی مدرسه‌اش که تامین بودجه آن توسط خیری محترم با کارفرمایی مؤسسه خیریه خادمین احداث گردیده بود مراجعه نموده و نیازهای آنان مورد بررسی و کمک‌های اهدایی خیرین محترم جهت آغاز بدون دغدغه سال تحصیلی جدید دانش‌آموزان توسط مسئولی محترم به آنان تقدیم شد.

لازم به یادآوری است که در این سفر مدیریت محترم مؤسسه خیریه خادمین کتیج آقای عبدالرسول بارانی، بخشداری محترم بخش کتیح آقای عبدالصمد رئیسی و آقای اسحاق بارانی به عنوان نماینده آموزش و پرورش این گروه را همراهی می‌نمودند.

ادامه دارد….