موسسه خیریه خادمین کتیج_حامی کودکان و مدرسه سازی در سیستان و بلوچستان

از محرومیت‌های استان سیستان و بلوچستان بسیار شنیده و دیده‌ایم، مردمی که از هر نظری در محرومیت بسر می‌برند، چه از لحاظ بهداشتی و فرهنگی و یا آموزشی و عمرانی! مردمی که سالها روی پای خویش ایستاده و از دسترنج خود خورده‌اند و در سخت‌ترین شرایط هم از زندگی ناامید نشده‌اند، اما اکنون به دلایل مختلفی دیگه توان چنین کاری را ندارند، روستائیانی که برای بدست آوردن اندک آبی برای شست‌وشو و یا استحمام و حتی آشامیدن باید چندین کیلومتر را در زمین‌های هموار و ناهموار طی کنند و آنهم پای پیاده یا خانواده‌ای که از ساختن یک سرویس بهداشتی عاجز مانده اند و یا دانش‌آموزانی که به دلیل عدم وجود مدرسه‌ای در روستایشان از تحصیل باز می‌مانند و به دلیل عدم وجود جاده مواصلاتی مناسب و یا فاصله زیاد تا اولین مدرسه توان این جابجایی ها را ندارند و یا دانش‌آموزانی که به دلیل فقر و محرومیتی که بر خانواده‌یشان مستولی گردیده تواند خرید دفتر و کاغذی هم ندارند و بخصوص این روزها که قیمت‌ها به شکل سرسام‌آوری دگرگون شده و افزایش چندبرابری یافته‌اند.

برای پی‌بردن به میزان این محرومیت از نظر آموزشی در چندسفر به روستاهای مختلف با مسئولین و خیرین شهر کتیج از شهرستان فنوج استان سیستان و بلوچستان همسفر شدیم تا از نزدیک آنچه که شنیده‌ایم را ناظر باشیم.

تدارک این سفر برعهده مؤسسه خیریه خادمین جهت تسکین حداقلی دغدغه این دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان از نظر تهیه لوازم تحریر بوده که ما با آنان همگام و همراه شدیم.

سفری به سوی غرب شهر کتیج به روستاهایی محروم که در دل کوه و دشت قرار دارند برای رسیدن به آنها از دل کوه و جاده‌های تنگ و ناهموار باید گذر می‌کردی از دل جاده‌ای که به دلیل حجم زیاد خاک هرلحظه امکان داشت لاستیک‌های ماشین در دل خاک فرو روند، اولین مقصد روستای بود به نام «چیل کُنار» که در دره‌ای خشک قرار داشت، وقتی به آنجا رسیدم در آغاز گفتگوی پی بردیم که این روستا هم مانند بسیاری دیگر از روستاهای این منطقه با کمبود شدید آب مواجه هستند، امری که اینروزهای بلای جان کشور ما گردیده است و حفر چاه عمیق هم سودی به حال آنان نداشته، دانش‌آموزانی که نه مدرسه‌ای درست و مناسب داشتند و نه از امکانات آموزشی مناسبی برخوردار بودند، با این حال در تلاش کسب سواد در آن وضعیت سخت مشغول تحصیل بودند.

این مطلب قابل ذکر است که کلنگ ساخت یک مدرسه در آن روستا زده شده بود اما آنطور که اهل آن می‌گفتند این پروژه به دلیل کمبود بودجه تعطیل گردیده بود! و کار به جایی نرسیده بود.

در این سفر بسته‌های لوازم تحریری که توسط مؤسسه خیریه با همت و همکاری خیرین محترم تهیه و تدارک دیده شده بودند به دانش‌آموزانی که تماماً بی‌بضاعیت و نیازمند بودند تقدیم شد.