موسسه خیریه خادمین کتیج_حامی کودکان و مدرسه سازی در سیستان و بلوچستان

در ادامه سفر که از روز بعد آغاز شد! با حضور بخشدارمحترم آقای رئیسی و راشد بارانی نماینده محترم  آموزش و پرورش   و مدیر عامل خیریه به روستاهایی در جهت جنوب جغرافیایی کتیج روستاهایی با جاده‌های از طعم مرگ، جاده‌های مرگ، جاده‌هایی سنگلاخ و در دل کوه و کوهستان، همراه شدیم، اولین روستا در این مسیر روستایی بنام «دلکوک» بود که وارد شدیم! بلافاصله بعد از حضور در آن روستا در مدرسه آن حاضر شده بسته‌های کیف و لوازم التحریر به دانش‌آموزان تقدیم و گفتگوهایی با آنان و مسئول مدرسه صورت پذیرفت و… پس از اتمام وظیفه در این روستا به سمت مقصد بعدی که روستایی در قلب کوهستان است حرکت کردیم روستایی به اسم «جوانجاه» از فلسفه اسم آن نمی‌دانیم اما روستایی با جاده‌ای صعب‌العبور و کوهستانی که هرآن ممکن است مسافرانش را به ملکوت اعلی برساند!!

با سختی و مشقت فراوان و از میان کوه‌های استوار در جاده‌ای با طعم و بوی مرگ به آن روستا رسیدیم روستایی که مدرسه‌آن چیزی جز یک کپر نبود! اما با دانش‌آموزان سراسر ذوق و علاقه‌مند به تحصیل و کسب علم و دانش، دانش‌آموزانی که آرزوی آبادانی و پیشرفت کشور و مناطق و روستای خودشان را در سر می‌پروراندند! اما اگر در هرکدام از لوازم تحصیلی خود به کسری می‌خورند حتی یک مداد برای تهیه آن باید از جاده‌های مرگ عبور می‌نمودند!!

در این روستا هم کمافی‌السابق هدایایی تحصیلی دانش‌آموزان تقدیم شد و مانند همیشه گروه مشغول بازدید و بررسی نیازها و کمبودها و مشکلات مردم آن گردید! و در اینجا هم مشکلات آب و برق و از همه مهمتر عدم وجود جاده و مسیر مواصلاتی مناسب بیداد میکرد! و مشکل اساسی هم همان مشکل آب بود و در این کم‌آبی‌های و خشک‌سالی‌های اخیر هم لزوم توجه به آن بیشتر احساس می‌گردید! همان میزان اندک آب هم بدلیل عدم مدیریت مناسب یعنی نبود سیستم آبرسانی مناسب رو به نیستی می‌رفت! و این روستا هم مانند روستای دلکوک نیاز شدید به حفر چاه جهت تامین آب اهالی آنجا داشت اما باتوجه به موقعیت و عدم توانایی مالی و … موفق به این کار نگردیده بودند.

از همین‌روست که همت والا و توجه بیشتر مسئولین و بخصوص خیرین و نیکوکاران گرامی را ضروری می‌سازد و آنطور هم که مدیریت مؤسسه خیریه خادمین عنوان می‌کند مدتهاست که برای آبرسانی و مرتفع نمودن مشکلات این روستاها برنامه‌هایی داشته و برنامه‌ریزی نموده اند اما به دلیل کمبود منابع مالی و عدم وجود بودجه کافی توان حل نمودن این معضل را نداشته و ندارند، که همت و همکاری هموطنان گرامی و خیرین و نیکوکاران ارجمند می‌تواند در حل این مشکل بسیار یاری‌گر باشد چه با کمک‌های نقدی و چه غیرنقدی می‌توانند در این امر مشارکت نمایند.

مقصد بعدی در این مسیر «روستای ذرتی» بود، برای رسیدن به آن امکان تردد با وسایل نقلیه وجود نداشت به همین جهت برای رسیدن به آن باید با پای پیاده گام می‌نهادیم، تا بدانجا برسیم. به دلیل حضور مدیریت محترم موسسه خیریه اولین سوال مطروحه در آنجا آخرین خبرهای از پرژه آبرسانی آن روستا بود که در برنامه‌کاری موسسه خیریه قرار گرفته و مقدمات اولیه آن برقرار گردیده بود و طبق گفته‌های مدیریت موسسه این پروژه در وبگاه رسمی مؤسسه خیریه خادمین جهت همکاری و مشارکت هموطنان گرامی انتشار یافته بود، اما تاکنون به سرانجام نرسیده است.

در این روستا هم پس از اهدای لوزام تحصیلی که همچون روستاهای دیگر لبخندی شیرین را بر لبان و چهره دانش‌آموزان محروم نقاشی می‌نمود را شاهد و ناظر بودیم، که میتوان آن را یکی از بهترین منظره‌های عالم تصور نمود.

در ادامه حرکت در آن جاده مرگ به مقصد بعدی که روستایی کوهپتایه‌ای به نام «روستای هیش‌وَرکی» بود رسیدم! که این روستا هم مانند «روستای دلکوک» با مشکل شدید آب و نیاز مبرم به سیستم آبرسانی دقیق و مناسب مواجه بود، که البته در این روستا هم هدف گروه در این سفر که تامین نیازهای دانش‌اموزان بود تحقیق یافته و هدایایی آنان تقدیمشان گردید و در نهایت به سوی مقصد نهایی که روستایی بنام «کَرکُان» بود حرکت کرده و هدایایی تحصیلی نیکوکاران و خیرین در دل کوه‌های صعب العبور در اختیار دانش‌آموزان و آینده‌سازان آینده این سرزمین گذاشته شد.

در طی طرح تامین و اهدای لوازم التحریر به دانش‌آموزان نیازمند در بخش کتیج از شهرستان فنوجِ استان سیستان و بلوچستان که با همت و همکاری خیرین و نیکوکاران صورت پذیرفت به حدود ۹۰۰ دانش‌آموز ملزومات تحصیلی از جمله کیف و بسته‌های کامل لوازم التحریر اهدا گردید و در این بین ۱۰۰ جفت کفش نیز جزء این اقلام بود که به ایتام و دانش‌آموزانی که نیازمندی بیشتر و بضاعت بسیار کمتری داشتند تقدیم شد/.